Aanbevolen PSI-lid: Sharon Dekel, PhD
Aanbevolen PSI-lid: Sharon Dekel, PhD
PSI's 2018 Susan A Hickman Memorial Awardee
Universitair docent psychologie, Harvard Medical School
Vertel ons iets over jezelf buiten je werk om
Ik woon in Cambridge met mijn man Peter en onze drie dochters: de tienjarige Anna en de zevenjarige tweeling Sophie en Daniela. Ik ben geboren in Haifa, een stad aan de Middellandse Zee in het noorden van Israël, als zoon van een vader die de Holocaust heeft overleefd. Ik heb twee jaar bij de Israëlische luchtmacht gediend, heb psychologie gestudeerd aan de Universiteit van Tel Aviv en ben later naar de Verenigde Staten verhuisd om een doctoraat in Klinische Psychologie te volgen aan Columbia University. Ik ben in 2013 lid geworden van de Harvard Medical School als faculteitslid. Ik heb ook een privépraktijk.
Wat heeft uw interesse in de geestelijke gezondheid van moeders gewekt? Is er iets dat je wilt delen over je pad?
Eerder in mijn carrière bestudeerde ik hoe individuen omgaan met zeer stressvolle levensgebeurtenissen, gebeurtenissen die we gewoonlijk als traumatisch zouden beschouwen. Ik bestudeerde traumatische stress, veerkracht bij trauma, groei in de nasleep van trauma en de effecten van trauma op de volgende generatie.
Als wetenschapper die ook moeder is, werd ik nieuwsgierig naar de postpartumperiode. Ik merkte op dat hoewel het een zeer belangrijke en bijzondere tijd is in het leven van de moeder en haar baby, de wetenschap die zich bezighoudt met geestelijke gezondheid na de bevalling nog relatief in de kinderschoenen staat, en ik begon de manieren te volgen waarop moeders omgaan met de nasleep van een bevalling. bevalling. Daarbij raakte ik ervan overtuigd dat de postpartumzorg verbeterd moest worden, en de eerste stap om dat te doen was om steeds meer nieuw onderzoek op dit gebied te doen. Dergelijk onderzoek zou de behandeling nauwkeuriger en gevarieerder maken, om moeders en hun baby's beter te ondersteunen, wat uiteindelijk zou leiden tot een gezondere samenleving.
Vertel ons over uw onderzoek, inclusief de interdisciplinaire aanpak
Onderzoek in mijn laboratorium bij Mass General is gericht op het identificeren van de factoren en onderliggende mechanismen die betrokken zijn bij maternale psychopathologie en die verband houden met positieve aanpassing na de bevalling. Daartoe combineren we psychologische, fysiologische en neuroimaging-tools en hormonale maatregelen om vrouwen prospectief te bestuderen vanaf de zwangerschap, binnen enkele uren na de bevalling en opnieuw maanden later. Uiteindelijk is ons doel nieuwe hulpmiddelen te ontwikkelen voor de vroege opsporing van moeders die risico lopen op psychische stoornissen na de bevalling en preventieve behandelingen die effectief en veilig zijn en voldoen aan de specifieke behoeften van nieuwe moeders en hun baby's.
Hoewel een bevalling meestal wordt beschouwd als een gelijkmatig gelukkige gebeurtenis, toont ons onderzoek aan dat sommige vrouwen een traumatische bevalling kunnen meemaken. Sommigen zullen een posttraumatische stressstoornis (PTSS) ontwikkelen die wordt veroorzaakt door een bevalling, een aandoening waar we heel weinig vanaf weten. We vragen wat een moeder in gevaar brengt voor het ontwikkelen van aan de bevalling gerelateerde PTSS? Hoe wordt het kind beïnvloed? En nog belangrijker, wat stelt vrouwen in staat om te herstellen en zelfs psychologisch te groeien na een traumatische bevalling?
Is er iets waar uw onderzoek op wees dat u meer bekendheid zou willen geven?
We hebben meer dan 1,300 vrouwen in ons laboratorium onderzocht. Sommigen lijden aan PTSS na de bevalling, anderen aan postpartumdepressie en weer anderen aan beide. Ze zijn allemaal heel dapper om hun privéverhalen met ons te delen. Ze rapporteren hun symptomen waarschijnlijk te weinig, en velen van hen hebben nooit een behandeling voor geestelijke gezondheidszorg ondergaan, zelfs niet onder degenen die al jaren postpartum-PTSS onderschrijven. Ik ben blij dat ze door het onderzoek in contact kunnen komen met de juiste diensten.
Ik geloof dat we door wetenschappelijk werk het bewustzijn van postpartum psychische stoornissen en PTSS onder moeders en postpartumaanbieders kunnen vergroten. In plaats van dat een vrouw denkt dat het oké is om zich slecht te voelen en dat ze er gewoon overheen moet komen, zoals ik vaak van onze deelnemers heb gehoord, zal ons onderzoek leiden tot de ontwikkeling van effectieve screeningtools om vrouwen die risico lopen te identificeren en hen tijdig passende interventies. We voeren nu een door de NIH gefinancierd onderzoek uit waarin een op oxytocine gebaseerde interventie voor postpartumdepressie en PTSS wordt onderzocht. We beginnen ook het brein van de moeder te bestuderen om de neurale correlaten van postpartum PTSS en maternale bindingsstoornissen beter te begrijpen. Dit werk kan leiden tot het identificeren van nieuwe doelen voor interventie.
Een van onze deelnemers zei: "Ik hoop dat dit andere vrouwen helpt om zich niet gevangen te voelen omdat ze zich depressief voelden". Financiering is een cruciale belemmering voor het uitvoeren van het onderzoek dat nodig is om de postpartumzorg te verbeteren. Elke donatie van een donor aan dergelijk onderzoek zal zich vertalen in een betere ondersteuning van nieuwe moeders en baby's.
Hoe heeft PSI u en uw carrière geholpen?
Ik was vereerd om de Susan A Hickman Memorial Award 2018 van PSI te ontvangen voor mijn onderzoek naar het testen van een nieuwe behandelmethode voor hechtingsstoornissen die betrokken zijn bij psychische stoornissen bij moeders. Deze prijs heeft enorm geholpen om het bewustzijn van het onderzoek dat we doen bij Mass General en Harvard te vergroten. PSI heeft me ook geholpen om samenwerkingen met andere onderzoekers te ontwikkelen en contact te maken met het geweldige leiderschapsteam.
Op persoonlijker gebied heeft de PSI-gemeenschap me meer zekerheid gegeven om te geloven dat wat ik elke dag doe, en de kennis die ik opdoe met elk afzonderlijk onderwerp dat we bestuderen, mogelijk ten goede kan komen aan duizenden nieuwe moeders in de VS en andere landen om een gezonder leven.
Wil je nog iets delen?
Ga voor meer informatie over mijn onderzoek naar de Dekel Lab in het Massachusetts General Hospital.