Perinatale psychose

Perinatale psychose: Ik wist niet dat het moederschap een donkere kant kon hebben, totdat ik demonen zag die dreigden mijn baby te vermoorden 

Olivia Siegl

 

Het maakt mijn bloed koud dat ik het moederschap inging, niet wetende wat er met mijn geest zou kunnen gebeuren nadat ik een baby had gekregen.  Perinatale psychose stortte me in een duisternis waarin ik demonen door mijn huis zag vliegen die dreigden mijn baby te vermoorden.

Het ontwikkelde zich al snel tot dat ik leefde met wat ik mijn 'duistere vreemdeling' ging noemen, die me door het huis zou volgen en wat kostbare momenten met mijn dochter zou moeten zijn, vulde met slopende angst. Ik keek naar elke beweging die ik maakte en vertelde me in niet mis te verstane bewoordingen dat hij nu hier was en dat ik en mijn baby in ondenkbaar gevaar verkeerden.  

Het was een levende hel.

Maar met de schoonheid van achteraf, terugkijkend op die tijd als iemand die nu gezond is, is het meest angstaanjagende dat ik geen kennis had van de ziekte.

Ze zeggen dat er voor elk positief iets negatiefs is. Om licht te hebben, moet er ook schaduw zijn; het is de weg van het universum. Ik dacht echter (naïef) dat deze universele vuistregel niet van toepassing zou zijn als het ging om de wereld van moederschapsreis. Dat uit alle lagen van de samenleving deze wet raakt en infiltreert, dat de heiligheid van het moederschap er immuun voor was. 

Het moederschap kan een uitdaging zijn, ja. Het moederschap kan vermoeiend zijn, ja. Maar het moederschap kon niet donker zijn of de meest sinistere schaduw werpen. Er kan toch geen lelijke kant zijn aan moeder zijn? 

Toen ik moeder werd, leerde ik helaas uit de eerste hand dat het moederschap zeker niet immuun was voor deze wet. Terwijl ik de kopschroef kreeg van een juxtapositie die iets kreeg wat ik altijd al had gewild en waar ik van had gedroomd (een prachtig babymeisje), naast dat ik 'begaafd' was met de angstaanjagende geestelijke gezondheidsziekte van de moeder, Perinatale psychose

Het schokte me tot in mijn kern, want voordat ik moeder werd, was ik een extreem optimistisch persoon, wiens glas altijd halfvol was. Ik had geen geschiedenis van geestelijke gezondheid en leidde een gelukkig en gezond leven met een echtgenoot die ik aanbad. Ik had altijd al moeder willen worden en dacht dat ik het op mijn pad zou nemen. Ik dacht dat ondanks de slapeloze nachten, eindeloze luierwissels en de hele kwestie van een bevalling om door te komen, de ervaring er een zou zijn die vooral magisch, leuk en levensbevestigend zou zijn.

Begrijp me niet verkeerd, het was en is al deze prachtige dingen in overvloed. Voor mij breidden de negatieven van de ervaring zich echter uit voorbij slapeloze nachten en naar het rijk van leven met een duisternis die zo zielsverslindend was dat ik me vaak afvroeg of ik ooit mijn weg naar buiten zou vinden.  

Het doet mijn bloed koud worden dat ik het moederschap inging, me niet bewust van de geestelijke gezondheid van mijn moeder en wat er met mijn geest zou kunnen gebeuren na het krijgen van een baby. En meer nog, dat als ik dezelfde hoeveelheid informatie over mijn moederlijke geestelijke gezondheid had gekregen als over mijn lichamelijke gezondheid, ik de waarschuwingssignalen van de ziekte eerder zou hebben herkend. Ik had eerder hulp gehad. En de kostbare momenten die ik verloor met mijn dochter zouden minder zijn geweest.  

Dit besef is het meest angstaanjagend. En daarom is het van vitaal belang om een ​​licht te schijnen op de donkere kanten van het moederschap. We moeten vrouwen in staat stellen om te praten en hun ervaringen te delen, hoe angstaanjagend ook.

We moeten ervoor zorgen dat elke vrouw die moeder wordt, weet hoe ze voor zowel de geestelijke als de lichamelijke gezondheid van haar moeder moet zorgen.

Totdat we dit doen, bewijzen we vrouwen over de hele wereld een slechte dienst, en dit is zeker de donkere kant van het moederschap die we allemaal moeten aanpakken. Dit is de donkere kant van het moederschap waar we allemaal bang voor moeten zijn.

Moeder en kinderen Perinatale psychose-overlevende

Olivia is auteur van het bestverkochte boek "Bonkers" en oprichter van De Every Mum-beweging. Voor meer informatie, bekijk de beweging op FacebookInstagram en Twitter.

Link om het boek in Amerika te kopen – https://www.amazon.com/Bonkers-Olivia-Siegl/dp/0008354170/ref=tmm_pap_swatch_0?_encoding=UTF8&qid=1556624899&sr=8-1-spell

Link om het boek in het VK te kopen - https://www.amazon.co.uk/Bonkers-Hilariously-Honest-Motherhood-Mayhem/dp/0008214859/ref=cm_cr_arp_d_product_top?ie=UTF8

De Every Mum Movement-website - www.everymumovement.com

Links naar sociale media:

Facebook - https://www.facebook.com/everymummovement/

En https://www.facebook.com/oliviasieglauthor/

Instagram - https://www.instagram.com/oliviasiegl/ en https://www.instagram.com/everymummovement/

 

Trefwoord: Perinatale psychose; Postpartumpsychose; Overlevende verhaal.