De reis van genezing van OCD

De reis van genezing van OCD
van Chelsea Elker
Voor de Postpartum Support International Blog
23 oktober 2017

Dit bericht verscheen eerder op de blog van The Mighty and Chelsea, Delicate Change

Genezing, zo'n klein woord voor zo'n enorme prestatie.

Genezing begint met een moment. Een moment waarop je je realiseert dat je je even op iets anders dan OCS hebt kunnen concentreren. Dat moment geeft je een sprankje hoop. Een glimp van normaliteit, een glimp van wat het leven weer kan zijn.

Die glinstering drijft je, het moedigt je aan.

Je blijft doorgaan, blijft vechten, blijft wensen, blijft zoeken, blijft bidden voor verlichting. Volledig herstel lijkt ongrijpbaar, maar nu is het jouw reis, jouw missie. Hoe meer je het probeert te haasten, hoe verder weg het lijkt. Dus blijf je alles doen wat je weet om beter te worden. Neem contact op met vrienden. Vraag familie om steun. Medicijnen nemen. Ga naar therapie.

Je bent een perfectionist die alle regels voor herstel volgt, maar waarom duurt het zo lang?

Dan, wanneer je het het minst verwacht, zoals verliefd worden... komt het. Zoete opluchting begint over je heen te spoelen. De moeilijke dagen zijn minder zwaar en minder en verder tussen. Je begint jezelf te herkennen, de ECHTE jij begint weer naar boven te komen.

Je bouwt langzaam weer vertrouwen in jezelf op, hoewel je het brein dat je heeft verraden niet zo snel vergeeft. De 'oude jij' begint terug te komen, maar is ook getransformeerd.

Je bent nu wijzer, meer begrip, meer bewust van jezelf en anderen. Je voelt dieper en hebt krachtiger lief. Empathie en compassie stromen uit je. Elke stigmatiserende houding die je vroeger had ten opzichte van psychische aandoeningen, is precies datgene geworden waar je tegen wilt vechten en anderen wilt helpen vechten. Je neemt niet één lach, één 'ik hou van je' of één glimlach als vanzelfsprekend. Je hebt een nieuwe kant van jezelf ontdekt waarvan je niet wist dat die bestond, een kant die misschien nooit was geweest zonder OCS.

Je bent anders, maar grotendeels hetzelfde. Lachen komt gemakkelijk. Schoonheid zit in de kleinste dingen. De duisternis die vroeger je leven beheerste, is verdwenen en je kunt weer genieten van de zon. De achtbaan waar je al maanden in zit is voorbij. De onzekerheid is verdwenen, je voelt je nu veilig.

Je voelt je veilig bij jezelf, je kinderen, je leven. Je kunt nu met volledige zekerheid onderscheid maken tussen de gedachten van OCS en de gedachten zijn de 'ware jij'.

Eerst klamp je je vast aan je herstel als een reddingsvest in de oceaan. Je bent bang om los te laten, om teruggezogen te worden in de obsessies, de gedachten, de angsten. Je nieuwe gedachten zijn berekend en nauwkeurig. Een tijdje maak je je misschien zorgen dat OCS nooit echt zijn greep op je zal verliezen, genezing vergt een enorme sprong in het diepe. Maar ik beloof je, de vrijheid zal komen. Volledige vrijheid en herstel IS mogelijk.

Herstel van OCS kost tijd, het gebeurt niet van de ene op de andere dag. OCS is traumatiserend, er is een mentaal en fysiek uithoudingsvermogen voor nodig waarvan je niet wist dat je het had. Het brengt je geest naar pijnlijke dieptepunten en plaatst angst in de meest alledaagse omstandigheden.

Zodra je eruit klimt, zodra het herstel stevig in je greep is, loop je. Blijf lopen en kijk een tijdje niet achterom. Plaats afstand tussen jezelf en je gedachten, je angsten, je obsessies. Geniet van de rust, de liefde, de sereniteit. Gun jezelf een pauze. Ga in je bed liggen, zonder gedachten. Speel zorgeloos met je kinderen. Lach zo hard dat het pijn doet. Geniet van je gezin. Geniet van je leven.

Laat OCS niet winnen. Leer er van. Leer dat deze gedachten je zo hebben geraakt omdat je zo veel liefhebt en zo veel om je geeft. Leer dat je zeer gevoelig bent voor goed en fout, en weet dat het oké is. Ontdek dat je zoveel van je kinderen houdt, dat je mentale en fysieke barrières opwerpt om ze te beschermen (zelfs als dat betekende dat je ze tegen jou moest beschermen). Je voelde gevaar en je offerde je gezond verstand ervoor op, maar nu weet je dat je dat niet meer hoeft te doen.

U kunt uw kinderen op verschillende manieren beschermen. Je kunt gevaar zien, maar je hoeft er niet geobsedeerd door te zijn. Je kunt een slechte gedachte hebben, maar dat bepaalt niet je karakter.

OCD wil dat je gelooft dat je klein en bang moet zijn. De waarheid is dat je geweldig en fel bent!

Blijf vechten tegen mama's, je herstel is binnen handbereik!

Chelsea Elker is moeder van drie prachtige kinderen: Brayden (7), Easton (3) en Ella (1). Ze blijft thuis bij haar kinderen en haar man Joel reist voor zijn werk. Chelsea's wereld draait om hen en ze kan niet gelukkiger zijn nu haar familie 'compleet' is. Zo gelukkig en tevreden als ze nu is, was ze ook een moeder die postpartum OCS, angst en depressie ervoer na de geboorte van haar tweede zoon en nu hoop wil verspreiden naar andere moeders die nog steeds in de loopgraven zitten. Chelsea is er aan de andere kant van deze ziekte sterker uitgekomen en klaar om een ​​verschil te maken en anderen te helpen. Na bijna haar stem te hebben verloren aan deze ziekte, heeft ze haar kracht herwonnen en is ze klaar om anderen hoop te geven!

Meer informatie hier over perinatale OCS en obsessief-compulsieve symptomen.