Moeilijke tijden in Dadville

Moeilijke tijden in Dadville

Door David Levine MD

voor de PSI-blog
15 June 2017

Vader die pasgeboren baby houdt. Portret van een pasgeboren meisjesclose-up

Komiek Aziz Ansari schreef een boek genaamd Moderne romantiek in 2015. Het gaat erom je weg te vinden in de moderne technische wereld van de liefde. Wat heeft dat te maken met postpartumdepressie? Nou, heb even geduld met me...

In het boek vertelt hij een verhaal over het sms'en van een meisje na een ontmoeting waarbij hij voelde dat ze het allebei naar hun zin hadden. Hij wachtte een paar dagen en sms'te haar om te zien of ze een concert wilde inhalen. Hij piekerde over de tekst toen deze na minuten, uren en dagen niet werd teruggestuurd. Zijn emoties varieerden van gevoelens van woede tot verdriet en ontoereikendheid. "Wat heb ik verkeerd gedaan?" vroeg hij zich af. "Waarom doet ze zo gemeen tegen me?" hij vroeg zich af. “Is deze persoon slecht? Gemeen? De geïncarneerde duivel?”

Nee. Gewoon een meisje.

Nu, wanneer je baby wordt geboren, geef je alles. Je helpt hem te veranderen, hem te wiegen, hem te eten te geven (als je kunt), en... je krijgt NIETS! Of, als je dat doet, ga je huilen, en nog meer huilen, en wacht je erop... meer huilen... wat je vaak niet kunt stoppen. Maar misschien kan mama dat wel, of de grootouders, of die persoon die je net hebt ontmoet en die nog nooit kinderen heeft gezien. Maar jij niet.

Hoe voel je je daarbij? Boos? Verdrietig? Onvoldoende? Klinkt bekend? Je kunt jezelf vragen stellen die vergelijkbaar zijn met de vragen die Aziz stelde nadat het meisje hem niet terug had ge-sms't. Is de baby slecht? Gemeen? Terwijl je zoekt naar de 666 op het achterhoofd van de baby terwijl ze huilt en projectiel braakt…. Wacht, is dit de geïncarneerde duivel?

Nee. Net een kindje. Gewoon een normaal kindje.

Maar als je in een depressie zit en je je waarschijnlijk niet bewust bent van wat je voelt, zie je geen 'normale' baby. Je ziet iets anders. Iets niet zo goed. Net zoals ik deed.

Niemand vertelt je hoe moeilijk het kan zijn om je aan te passen aan een nieuw kind. Een baby wordt geleverd zonder gebruikershandleiding (en als die er wel is, is het in een taal die niemand kan lezen) en het enige wat een normale baby weet te doen is nemen en nemen en nemen. En voor sommigen van ons kan dat een last zijn die we slecht aankunnen. Maar er is hoop. Net zoals Aziz zich realiseert dat het meisje niet slecht is, maar waarschijnlijk gewoon niet geïnteresseerd is en hem niet verder wil leiden of zijn gevoelens wil kwetsen, is de baby ook niet slecht. Het groeit gewoon en probeert dingen uit te zoeken. Het wil alleen maar liefde en zal pas na verloop van tijd leren liefde te geven. En het zal VEEL liefde geven. De mooiste liefde die je waarschijnlijk ooit zult tegenkomen. Het kost gewoon tijd, en geduld. En, als je bent zoals ik, steun van familie, vrienden en een goede therapeut.

Weten dat je niet alleen bent, is een krachtig iets. Het helpt dingen in perspectief te plaatsen en kan de berg weer in een molshoop veranderen.

Het enige wat u hoeft te doen is om hulp te vragen. Het moeilijkste van allemaal.

Dat is waar we binnenkomen.

Dr. Levine maakt deel uit van een team van vaders die met PSI samenwerken om de tweede jaarlijkse Internationale Dag van de Geestelijke Gezondheid van Vaders op 19 juni te vierenth, 2017. Bekijk de IFMHD-pagina's op Facebook, Twitter en de PSI-website voor meer informatie over toegang tot bronnen en deelname aan dit unieke evenement gericht op de geestelijke gezondheid van nieuwe vaders:

levineDavid Levine, MD, is een kinderarts bij Summit Medical Group in Westfield, NJ, en is de afgelopen 4 jaar te zien geweest in "New Jersey's Favorite Kids' Docs" van het tijdschrift New Jersey Family, evenals in de Charlie Rose-show, het bespreken van zijn eigen ervaring met vaderlijke postpartum geestelijke gezondheid. Hij studeerde cum laude af aan de Rutgers University en aan de AOA Medical Honours Society aan de NYU School of Medicine. David deed zijn kinderstage en residency in het Yale Children's Hospital in New Haven, CT. In zijn vrije tijd houdt hij ervan om met zijn gezin rond te hangen, softbal te spelen, films te kijken en plannen te smeden om de wereld over te nemen met zijn 3-jarige zoon.