Eetstoornissen tijdens de zwangerschap

Eetstoornissen tijdens de zwangerschap
Een gastpost door Dr. Anna Glezer

For Internationale blog voor ondersteuning na de bevalling
12 Augustus 2016

Een vrouw mag eten wat ze wil tijdens de zwangerschap…toch? Dat is in ieder geval de verwachting. Maar we vergeten vaak om na te denken over eetstoornissen tijdens de zwangerschap. Een eetstoornis kan zwangerschap - van de conceptie tot postpartum - echter veel uitdagender maken.

Mijn patiënte Sarah* kwam naar me toe in de kliniek voor hulp bij het beheersen van haar angst tijdens de zwangerschap. Haar angst was grotendeels gericht op het juiste dieet en zorgen over de gewichtstoename. Ze zocht online naar de voedingswaarde van alles wat ze mocht eten en las alle discussies over wat ze wel en niet mag eten tijdens de zwangerschap. Ze hield haar gewicht nauwkeurig bij en de week dat ze me kwam opzoeken was moeilijk geweest. Bij haar OB-afspraak hoorde ze dat ze een paar kilo meer was aangekomen dan ze had verwacht. Ze meldde een voorgeschiedenis van een eetstoornis, maar haar symptomen waren al enkele jaren in remissie.

Vrouwen met anorexia hebben vaak een lager lichaamsgewicht en verstoringen in hun menstruatiecyclus, waardoor bevruchting een uitdaging wordt. Degenen die wel zwanger worden, hebben vaak meer complicaties tijdens de zwangerschap, waaronder baby's met een kleinere zwangerschapsduur, vroeggeboorte, hogere percentages keizersneden en lagere Apgar-scores. Er is ook het postpartum risico op depressie. Degenen met boulimia hebben ook meer hyperemesis gravidarum (de ernstige misselijkheid en braken tijdens de zwangerschap).

Er zijn biologische, psychologische en sociologische redenen voor deze complicaties. Biologisch gezien verandert een eetstoornis de voedingsinname, wat invloed heeft op de ontwikkeling van een baby.

Psychologisch kan een vrouw met een aandoening als anorexia grote moeite hebben met het verlies van controle in verband met zwangerschap en bevalling. Sarah beschreef zichzelf als een perfectionist. Ze wilde er zeker van zijn dat ze een perfecte zwangerschap had en een perfecte moeder was, waarbij ze alle verschillende aanbevelingen opvolgde. Perfectie is onmogelijk, en de stress om het te bereiken is een enorme last! Sarah had nogal wat moeite om die last te beheersen, waardoor ze zich overweldigd voelde.

Sociologisch gezien hebben mensen met een lagere relatietevredenheid of minder sociale steun een hoger risico op het ontwikkelen van symptomen van een eetstoornis, of het nu gaat om boulimia of eetbuien of een combinatie. Sarah merkte een goed huwelijk op, maar ze had haar eetgeschiedenis niet met haar man gedeeld, en dus voelde ze zich behoorlijk alleen.

Ik sprak met Sarah over het risico dat een eetstoornis terugkeert tijdens de zwangerschap. Voor veel vrouwen met een actieve eetstoornis kunnen de symptomen verbeteren tijdens de zwangerschap, vaak omdat een vrouw in staat is om na te denken over de gezondheid van de baby, wat haar belangrijkste drijfveer wordt. Mensen met een voorgeschiedenis van ongeordend eten kunnen echter behoorlijk worden getriggerd door zwangerschap. Gedeeltelijk kan dit zijn omdat de stoornis aan het begin van de zwangerschap niet in de eerste plaats in de geest van een vrouw zat, en de angsten voor gewichtstoename en lichaamsbeeld kunnen vrij onverwachts de kop opsteken.

Ik sprak ook met Sarah over het hoge risico op herhaling van symptomen na de bevalling. Tijdens de zwangerschap kan een vrouw soms gemotiveerd worden door haar baby, maar de periode na de bevalling is vaak een uitdaging. Er is een hoger risico op postpartumdepressie en angst. Er is een verwachting voor snel gewichtsverlies. Slaaptekort en aanpassingen aan het nieuwe ouderschap zijn extra stressoren.

Sarah besloot psychotherapie te hervatten met een arts die was opgeleid in het omgaan met eetstoornissen. Ze stemde er ook mee in om samen te werken met een diëtist die gespecialiseerd is in het werken met mensen met een eetstoornis. En ze stemde ermee in om haar verloskundige op de hoogte te stellen van haar worstelingen, wat belangrijk is omdat het een aanpassing van de monitoring zou kunnen dicteren. De teamaanpak is essentieel voor de behandeling van eetstoornissen tijdens de zwangerschap en postpartum, met als doel moeder en baby te ondersteunen.

*Namen zijn gewijzigd om de privacy te beschermen

Over dr. Glezer:
Dr. Anna Glezer is een door Harvard opgeleide clinicus met huidige gezamenlijke aanstellingen in de reproductieve psychiatrie en OB / GYN-afdelingen van het UCSF Medical Center. Zij is de oprichter van Mind Body Zwangerschap, een nieuw online educatief hulpmiddel dat vrouwen helpt met hun emotionele welzijn en geestelijke gezondheid tijdens zwangerschap, bevalling en postpartum.