Een brief aan mij, een totale eikel, van mij, NICU-mama
Door Elisabeth McLaughlin
Internationale blog voor ondersteuning na de bevalling
12 februari 2016
Gaan wandelen. Ik heb je niet meer nodig in mijn leven.
Mensen zeggen kwetsende dingen. Maar de persoon die de meest kwetsende dingen tegen me zegt … ben ik! Als iemand anders dezelfde dingen tegen mij zou zeggen die ik tegen mij zeg, zou ik nooit meer met hen praten. Ik ben onbeleefder tegen mezelf dan wie dan ook als het gaat om mijn zoon, een voormalige preemie van 32 weken, en het schuldgevoel dat ik voel over zijn vroeggeboorte.
Als mijn zoon last heeft van astma, hoor ik mezelf tegen me zeggen: “Hij zou geen astma hebben als je lichaam je niet opgaf; als je de volledige termijn zou kunnen dragen.
Als ik me een beetje niet verbonden voel met mijn zoon, bijvoorbeeld wanneer de lerares van het kinderdagverblijf een warmer welkom krijgt dan ik, hoor ik mezelf zeggen: “Als ik meer tijd had besteed aan Kangaroo Care in de NICU…. Als hij mijn stem meer had gehoord in de NICU…. Als ik langer zwanger was geweest... zou ik meer met hem verbonden zijn.”
Als mijn zoon ziek is, hoor ik mezelf zeggen: "Hij zou niet ziek zijn als ik niet was gestopt met borstvoeding toen ik dat deed."
Ik wil mijn criticus-zelf vertellen om een wandeling te maken. Het zal ongeveer zo gaan.
Beste ik,
Luister, je bent echt een eikel. Ik wil niet meer zo'n negatief persoon in mijn leven. Ik doe mijn uiterste best. Ik heb niets opzettelijk gedaan om de vroeggeboorte van mijn zoon te veroorzaken. En nadat hij hier was, moest ik beslissingen nemen waarvan ik dacht dat ze op dat moment het beste waren voor mijn gezin. Het is niet handig om herinnerd te worden aan het verleden. En het is echt zenuwachtig van je om me te ondervragen. Om mijn beslissingen in twijfel te trekken. Het zijn mensen zoals jij die ik niet nodig heb in mijn leven. Ik ben klaar om verder te gaan. En je bent hier niet meer welkom.
Hoogachtend,
Me
Ok, nou, het schrijven van een schattig briefje zorgde er niet op magische wijze voor dat de "gemene ik" verdween. Maar het is een begin. Ik weet dat als ik ijverig ben, ik dit meisje zal overtuigen om aardige dingen tegen me te gaan zeggen, zoals over hoe ik een superster-moeder ben met supergeweldige kinderen.
Elizabeth Ford McLaughlin schrijft graag over ouderschap en haar ervaring in de NICU met haar preemie-zoon (nu 2 jaar oud) die werd geboren na 32 weken + 3 dagen. Elizabeth hoopt andere ouders te helpen omgaan met de sterke emoties die het gevolg zijn van de bevalling en daarna. Elizabeth werkt niet alleen fulltime als Senior Marketing Communications Manager bij Affinity Federal Credit Union, maar is ook een fervent breister en houdt van knutselen met haar 2 kinderen. Volg haar op Twitter @EMcFord
PSI Warmline-ondersteuning 800-944-4773